Fotel do spania lata 50-te

Ten fotel czekał bardzo długo na swoją przemianę. Nie czułam się na siłach podjąć jego renowacji. Ponad półtora roku spędził w moim garażu  służąc jako siedzisko przy pracach renowacyjnych innych foteli i krzeseł. Fotel miał niekompletny stelaż  drewniany. Brakowało poprzecznych desek pod spodem siedziska i drążka podtrzymującego oparcie. Stał się moją własnością dzięki informacji ze świetnie działającej facebookowej grupy "Uwaga śmieciarka jedzie" dzięki której wiele starych mebli porzuconych przez poprzednich właścicieli znajduje nowych chętnych dających im drugie życie. Fotel mókł na ulicy zabrałam go w czasie deszczu cały nasiąknięty wodą przez co ledwie wtaszczyłam go do samochodu.

Fotel do spania z lat 50-tych

Tak wyglądał przed renowacją:

jednoosobowy fotel do spania 

amerykanka z lat 50-tych do spania

A tak po:

fotel do spania po odnowieniu

fotel do spania po renowacji

Z grupy miłosników vintage na fb dowiedziałam sie że jest to fotel typ 312

fotel lata 50-te typ 312

Od razu po przywiezieniu zerwałam wypełnienie, stare, brudne i mokre. W środku o dziwo było wypełnione między innymi sianem. Te powłoki zerwałam też w celu upewnienia się, że fotel jest wolny od robactwa.

Następnie wszystko dokładne sprawdziłam, odkurzyłam w środku i zostawiłam w tym stanie na prawie 2 lata. W tym czasie stał w rogu garażu i ponieważ był bez stelaża służył mi za pufę na której przysiadywałam w czasie skrobania i szlifowania innych mebli.

Po dwóch latach stwierdziłam że nadszedł już czas i powinnam sobie poradzić z  renowacją.

Oczywiście najpierw obowiązkowe rozbieranie ze starego ubrania dokumentując fotograficznie jak było wszystko naciągnięte aby potem w razie potrzeby podejrzeć. Ważne też zdejmować tapicerkę tak aby można było wykorzystać jako wzór przy wykroju nowej.

Zostały druty, które trzeba powiązać i pasy które trzeba wymienić i naciągnąć

Po powiązaniu drutów i naciągnięciu pasów fotel mógł wkroczyć z garażu na salony gotowy do tapicerowania. Ponieważ jestem amatorem to sprężyny wiązałam na bazie starych. Czasami nawet nie usuwając poprzedniego wiązania.

Najpierw materiałem ze starej zasłony zasłoniłam sprężyny.

Zamiast trawy i watoliny zastosowałam gąbkę i owatę na siedzisku i oparciu.

Zanim położone będą gąbki na część do leżenia trzeba zrobić tapicerkę. Tradycyjne wycinam na podstawie zdjętej z drobną modyfikacją. Postanowiłam nie robićlamówki ze sznurkiem na boku tylko wytapicerować na gładko bez szwów.

 

Najpierw przyczepiamy tapicerkę do środkowej części leżanki (są to same boczki) a następnie na oparcie i siedzisko. Przyczepiamy po bokach zostawiając do upięcia rogi i górę.

Następnie robimy zakładki na górze siedziska i to samo na dole siedziska (ta część, która po zamknięciu styka się z oparciem.

Następnie naciągamy do dołu tę część, która jest frontem siedziska, przypinamy od spodu zszywkami lub przybijając gwoździkami i igłą tapicerską zszywkami na zgięciu boki.

I znowu gąbka zamiast jak pierwotnie było trawy i watoliny:

I zamiast jak poprzednio jasnej bawełny udało mi się kupić gruby bawełniany materiał, którym obiłam część leżankową.

Tym samym czarnym bawełnianym materiałem zasłoniłam spód fotela. Zostało już tylko zamaskować tył siedziska.

 

W tym celu z dykty wykroiłam pasujący rozmiar który przybiłam gwoździkami.

I ostatni element tapicerki najpierw upięcie szpilkami a potem przyszycie igłą tapicerska tyłu siedziska.

I nadszedł czas na drewniany stelaż. Jedyne części , które były cyli boki wycyściła papierm ściernym najpierw gradacja 60 a później 120.

I sklejanie pęknięć wikolem:

I na końcu najtrudniejszy dla mnie element z którym nie byłam pewna czy sobie poradzę. W najgorszym przypadku zamówiłabym u stolarza. Jednak najpierw postanowiłam spróbować sama. Trzeba dorobić brakujące części czyli 2 poprzeczne listwy łączące boki. W boki gdzie jest wpust są wpuszczone czopem, kóry trzeba było wystrugać. Kupiłam w sklepie kantówkę na poprzeczki oraz kij do narzędzi ogrodniczych który ma być drążkiem podtrzymującym oparcie.

Wymierzyłam i przycięłam odpowiednie długości i zaczęła strugać część wpuszczaną do boków:

Naipierw sądziłam że drewno fotela zostawię w kolorze naturalnym i ponieważ drewno dorabiane miało inną strukture postanowiłam potraktować je czarną bejca aby zlewało się z tapicerką.

Po sklejeniu i dokładnych oględzinach drewna okazało się że drewno fotela (wyglądające na jesion) jest tylko fornirem  w niektórych miejscach startym postanowiłam więc cały fotel pomalować na ciemno:

Na jednym z boków było jedne kółko które przy skręceniu oddalało część tapicerowaną od boków co pozwala na rozkładanie fotela do spania. Myślałam, że będę musiała kupować jakieś elementy, które zastąpia te kółka ale tu z pomocą przyszedł mi syn. Okazało się, że w oprzyrządowaniu do wiertarki mamy taki element pozwalający wycinać w drewnie kółka od razu z nawiercaną dziurką. Jako materiału użyłam resztki kantówki od poprzeczek. Kółka pomalowałam na czarno i skręciliśmy fotel:

Fotel trafił do pokoju mojego syna gdzie służy mu jako stanowisko do gier komputerowych odwrócony bokiem do biurka na którym stoi ekran komputerowy. Syn jak to nastolatek lubuje się w czerni wobec czego fotel doskonale w komponował się w jego pokój. Ponieważ Młody wybiera sobie czerwone dodatki do pokoju zamówił już sobie czerwoną poduszkę pod plecy.

rozkładany fotel z lat 50-tych

fotel rozkładany z PRL

fotel do spania PRL

A w przypadku niespodziewanej wizyty kuzynów lub kolegi jest dodatkowe spanie :)

fotel do spania z 50-tych po renowacji

rozkładany fotel z PRL

fotel z PRL z funkcją spania z PRL