Ręko-czyny: Piękne stare lustra z odzysku

dwa PRL-owskie lustra z odzysku

W odnawianym domu staram sie jak najwięcej do wystroju używać mebli i dekoracji z odzysku dając im drugie życie. W przedpokoju poprzednio było lustro przyklejane do ściany, które zostało rozmontowane w czasie remontu. Na ściany trafiły 2 lustra rodem z PRL każde w innym stylu. Jedno w ramie PRL-wskiego rokoko, a drugie tak popularna w tamtych czasach metaloplastyka. Mimo róznicy stylów lustra świetnie ze soba współgrają.

Lustra takie można nabyć na serwisach sprzedażowych za nieduże pieniądze lub pozyskać dosłownie z odzysku.

W Warszawie ale też w innych miastach świetnie działa na facebook-u grupa "Uwaga śmieciarka jedzie". Sama jestem czynnym uczestnikiem grupy i w czasie jazdy do pracy i z pracy zwracam uwagę na różne wystawki gabarytów, które po sfotografowaniu wrzuca sie na grupę i jeśli są zainteresowani to sobie po prostu to zabierają. Dzięki grupie mam w zasadzie oba lustra. Jedno dostałam od przemiłej dziewczyny, która odgruzowywała piwnice u swojej mamy (to w stylu rokoko). Drugie (metaloplastyka), jadąc właśnie do pracy zauważyłam pewnego miłego pana, który stawiał lustro pod śmietnikiem. Oczywiście wysiadłam z samochodu i je przejęłam :). Tak naprawde z sentymentu. W domu rodzinnym kiedy byłam dzieckiem wisiało bardzo podobne w przedpokoju autorstwa mojego taty. Lustro miało skazę, a ponieważ nie chciałam wymieniac tafli lustra nakleiłam w tym miescu małe okrągłe lustereczko.

Lustro z ramą rokoko miała uszkodzoną ramę, która jest sztukateria chyba z gipsu. Ułuczone było dolne zdobienie. Postanowiłam pobawić się w konserwatora i naprawić ubytek

Było: Po:

uszkodzona rama lustra przed naprawą

naprawione lustro już gotowe do przeglądania się :)

Ubytek uzupełniłam szpachla akrylowa jaka stusuję do ubytków w meblach. Nie zrobiłam dokładnie jak było (góra była taka sama jak dół) bo mi niestety umiejętności nie wystarczyło. Poszłam w minimalizm. Zrobiłam tylo jeden "wywijasek".